محسن استادعلی امسال با فیلم زنانگی در بخش مسابقه ملی دهمین جشنواره بینالمللی سینماحقیقت حضور دارد. او درخصوص شیوه شکلگیری این فیلم گفت: «من سه سال قبل با فضایی که در فیلم به تصویر کشیدهام آشنا شدم و در ابتدا هدفم تنها کمک به آدمها بود، اما در ادامه و به دنبال رفتوآمدهایی که به این فضا داشتم احساس کردم که میتوان کاری انجام داد و کمکی به این آدمها کرد.»
این مستندساز در گفتگو با خبرنگار روابط عمومی جشنواره سینماحقیقت اظهار کرد: «هدف از ساخت زنانگی تنها فیلمسازی نبود و من در این فکر بودم که چطور میتوان نگاهها را به سمتی برد که تغییر فضایی هرچند اندک برای آدمهای این قصه شکل بگیرد.»
او با اشاره به دشواریهای کسب اجازه از افراد برای فیلمبرداری و وقتگیر بودن این مرحله توضیح داد: «طی ۱۴ ماه رفت و آمد، پژوهشهای زیادی انجام شد و من توانستم به آدمهای فیلم نزدیکتر شوم. فیلمبرداری ۲۰ جلسه زمان برد و البته مثل کارهای گذشته من خبری از فیلمنامه دقیق و نوشته شده نبود. من همواره به سمت اتفاقاتی که در حال وقوع است میروم و براساس طرح کلی که در ذهن دارم، قصه را پیش میبرم. در این فیلم هم کلیات را میدانستم و جزییات در هنگام فیلمبرداری اتفاق میافتاد. آدمهای فیلم من مشخص بودند و من در زمان فیلمبرداری به شخصیت تازهای نرسیدم، بلکه تنها داستان آدمهایی که شناخته بودم را مقابل دوربین به تصویر کشیدم.»
کارگردان جایی برای زندگی در پاسخ به این پرسش که چرا توجه بسیاری از مستندسازان معطوف به موضوعات اجتماعی است، گفت: «این توجه از فضای کلی جامعه نشات میگیرد و متاثر از زندگی روزمره آدمها است. البته برای من تا یک شخصیتی مسئله نشده و آزارم ندهد، به دنبال ساختش نمیروم. درباره این فیلم هم مسئله این آدمها دغدغه من شده بود. اعتقاد دارم اگر فاصلهای که میان من و موضوع وجود دارد برداشته نشود، این فاصله برای مخاطب هم باقی خواهد ماند. زنانگی به مرور شکل گرفت و با عادی شدن حضور من در لوکیشن فیلم، دغدغهها سر و شکل پیدا کردند و پس از ایجاد انگیزه، ساخت فیلم شروع شد.»
به گفته استادعلی، در حوزه مسائل اجتماعی بهقدری گستره موضوعی وجود دارد که مستندسازان میتوانند از نگاههای مختلف به بیان موضوعات میپردازند. به اعتقاد وی در فضاهای شهری با این موضوعات اجتماعی بیشتر روبهرو هستیم و به خاطر همین شاید مستندسازانی که به این موضوعات میپردازند، بیشتر هستند.
این مستندساز پیرامون تاثیر جشنواره سینماحقیقت بر دیده شدن فیلمها و حضور آنها در اکران هنر و تجربه اظهار کرد: «مگر در کل سال چند جشنواره در ایران داریم که مختص سینمای مستند باشد؟ شاکله اصلی آنچه در طول یک سال در حوزه مستند میگذرد، در جشنواره سینماحقیقت نمایش داده خواهد شد. قطعاً این جشنواره به دیده شدن فیلمها کمک میکند. هر سال تعداد زیادی فیلم به جشنواره میرسد و آثاری براساس رای هیئت انتخاب به جشنواره راه مییابند. این زنجیره کمک میکند تا به فیلمهایی که در جشنواره نمایش داده میشوند توجه بیشتری شود. با توجه به تنها اکران موجود برای فیلمهای مستند در گروه هنر و تجربه و شرایط تلویزیون که نمیتوان چندان به پخش در آن امیدوار بود، این جشنواره میتواند افقی را پیش روی مستندسازان قرار دهد تا از طریق اکران هنر و تجربه بهتر دیده شوند.»
استادعلی در پایان، با تاکید بر ساخت فیلم زنانگی با همراهی یک گروه چند نفره خاطرنشان کرد: «فیلم بدون حضور این گروه به سرانجام نمیرسید و با همراهی این گروه بود که به زبان مشترکی در فیلم رسیدیم.»