خودم خودم را ساخته ام تا چشم ملت و جامعه باشم، روی اتفاقات جامعه ظریف بشوم تا مستندی بسازم که تماشای آن بتواند راه گشا باشد. هنگامی که پس از این همه سال تلاش با بی مهری و برخوردهای خصمانه دولت مواجه می شوم، شما بگویید چه باید کرد؟

سرآغاز فیلم که توام با تیتراژ و تصاویر مبهم نوازندگان موسیقی و سازهایشان است تناسبی با موضوع اصلی فیلم که در ادامه به آن پرداخته می شود ندارد و ایده ای است که تنها در حد ایده باقی مانده است؛ و بر خلاف ظاهر زیبایش آغاز  درخشانی نیست.

راستی از میان میلیون ها آدمی در سرتاسر جهان هنگامی که آن بانوی ایرانی خیره در چشمان شان نگریست و جان سپرد، چند تن چون برخی از ما به کاستی های هنری و فنی آن تصویر اندیشیدند؟

"پیروز کلانتری" سال هاست فیلم مستند می سازد، می نویسد، تحقیق می کند و در کارگاه های آموزشی بسیاری به عنوان مدرس حضور داشته و به سینمای مستند پرداخته است. او مستندهایی چون: زندگی همین است، تنها در تهران، پرسه، غرقاب، تهران چند درجه ریشتر، شعر در تهران و ... را کارگردانی کرده و ...

این نامه تلاش و دعوتی است در هموار نمودن راه "سینمای مستند ایران"؛ امید است که با تعامل بیش تر معاونت سینمایی و صنوف سینمای مستند، جزئیات عملی این پیشنهادها به بحث و تبادل نظر گذاشته شود.