جای این همه هدیه روی صحنه نیست


محمد رضا اسلام لو، یکی از داوران بخش مستند کوتاه بین‏الملل جشنواره‏ی سینما حقیقت گفت:" اگرچه آقای شفیع آقامحمدیان، دبیر جشنواره‏ی سینما حقیقت، رفیق خودمان است، اما این یک انتقاد برادرانه است و بنا به فرمایش امام جعفرصادق(ع)، برادر باید آینه‏ی برادر دینی خود باشد. باید بگویم چرا مراسم اختتامیه‏ی این جشنواره کارگردان نداشت و آنقدر بی‏برنامه اجرا شد؟ من دلم می‏سوزد که این حرف‏ها را می زنم، وگرنه من تنها یک داور بودم. اما آیا این درست است، با وجودی که برای ورود مهمانان خارجی به ایران کلی هزینه و مهمان نوازی می‏کنیم، آنها را با بی‏برنامه‏گی مراسم اختتامیه برنجانیم و آنها به من بگویند "بروید یاد بگیرید" و با تمسخرکردن مراسم اختتامیه، ایران را ترک کنند؟ در حالی که ما در طول سال؛ ده‎ها جشنواره‏های بین‏المللی درکشور برگزار می‏کنیم، اما هنوز یاد نگرفته‏ایم که مراسم‏های خود را درست و بی‏نقض مثل تمام دنیا برگزار کنیم. مدیرجشنواره 10 بار مجبور شد صندلی خود را ترک کند و به پشت صحنه برود تا ببیند علت این بی‏برنامه‏ای چیست؟ ما جشنواره‏ی مهمی همچون فجر را در پیش داریم و باید از هم‏اکنون برای مراسم افتتاحیه و اختتامیه‏ی آن برنامه‏ریزی کنیم تا همه چیز بی‏عیب و نقض برگزار شود."
محمد رضا اسلام لو ادامه داد:" رسم در همه جای دنیا این است که مسئولین برگزارکننده‏ی یک جشنواره، مراسم اختتامیه را چندین بار تمرین می‏کنند. چرا که باید یک‏سری برنامه‏ها درمراسم اجرا شود که نیازمند تمرین و آمادگی است. اما متاسفانه در ایران و معمولا در همه‏ی مراسم اختتامیه و حتی افتتاحیه، اشتباهات فاحشی در این مراسم‏ها من جمله قطع شدن یک برنامه، جابه‏جایی پخش تیزرها، ناهماهنگی با مجری، قطع صدا، نور و تصویر و... رخ می‏دهد که گویا هیچ وقت تمامی ندارد." وی با اشاره به مراسم اختتامیه‏ی چهارمین دوره‏ی جشنواره‏ی سینماحقیقت افزود:" کش دادن مراسم اختتامیه‏ی جشنواره‏ی سینماحقیقت و بی‏نظمی‏های بسیار و آشکار این مراسم، تمام زحمات این جشنواره را هدر داد. در این جشنواره حدود 35 تا 40 هنرمند خارجی دعوت شده بودند که شخصیت‏های هنرمند و فیلمسازی بودند که جشنواره دیده و دنیا دیده بودند؛ اما ما با اختتامیه‏ی جشنواره‏ی سینما حقیقت کاری کردیم که آنها هیچ‏گاه این مراسم را از یاد نخواهند برد. در حالی که آنها در اول مراسم با یک شور و نشاطی حاضر شده بودند؛ اما به‏تدریج متوجه بی‏برنامه‏گی این مراسم شدند و یکی‏یکی سالن را ترک کردند."
این مستندساز تصریح کرد:" اگرقرار است در مراسم اختتامیه، موسیقی ایرانی پخش شود؛ باید از قبل دقت شود تا سازهای آنها نشانگر هویت ایرانی ما باشد. اما رفتند یک ارکستر آوردند که بیشتر سازهایشان ویولن است. این مطلب را یکی از مهمانان خارجی به من می‏گفت که ما آمدیم موسیقی و سازهای ایرانی مثل دف، نی و سنتور بشنویم؛ یا خواننده‏ی مراسم با همه‏ی احترامی که دارد، اما حدود 45 دقیقه فقط آواز خواند. به‏طوری که همه خسته شدند یا در این مراسم سه نفر سخنرانی طولانی داشتند. در حالی که قرار بود هر کدام‏شان فقط 5 دقیقه صحبت کند؛ اما این 5 دقیقه به 25 دقیقه افزایش یافت. به‏تدریج تمام مهمانان خارجی از سالن خارج شدند، به‏گونه ای که در آخر مراسم حتی یک نفر از این مهمانان هم در سالن نماند."
اسلام لو خاطر نشان کرد:" باید مراسم جشنواره‏های ما نیز مثل سایر جشنواره‏های دنیا تمرین شود و اگر قرار است فردی سخنرانی کند 5 دقیقه بیشتر نباشد و اگر قرار است موسیقی زنده‏ای برگزار شود، اول نوع موسیقی انتخاب شود و آنگاه زمان برای آن تعیین شود و دقت گردد تا این زمان رعایت شود. اگرچه این مطالب شاید به‏دلیل اینکه من داور بین‏الملل این جشنواره بودم به مذاق کسانی خوش نیاید؛ اما من معتقدم اگر یک دوست انتقاد کند و نقض‏ها را بگوید، بهتر است که یک غریبه یا یک مهمان خارجی بگوید. با توجه به اینکه من با مهمانان خارجی در ارتباط بودم، درواقع این گلایه‏ها، گلایه‏های آنان است."
اسلام لو یادآورشد:" مدیریت یک جشنواره فقط به مهمان دعوت کردن، چک امضا کردن و خرج کردن ختم نمی شود. بلکه او باید برای مراسم‏های افتتاحیه و اختتامیه برنامه داشته باشد و برای مراسم بی‏عیب و نقص حساسیت به خرج دهد، چرا که این مراسم‏ها تابلو جشنواره محسوب می‏شوند."
داور بخش بین‏الملل جشنواره‏ی سینماحقیقت با انتقاد به تعداد بی‏شمار تقدیرشدگان این جشنواره گفت:" به چهل، پنجاه نفر در این جشنواره جایزه اهدا شد. چرا این‏قدر جایزه؟ کجای دنیا این همه جایزه می‏دهند؟ در همه‏ی جشنواره‏ها 4 الی 5 جایزه اهدا می شود نه 45 تا؟ به بهانه‏ی اینکه می‏خواهند به همه جایزه بدهند تا توانستند بخش‏های گوناگون به جشنواره اضافه کردند. اگر می‏خواهید به کارگردانی پول بدهید او را به دفتر جشنواره دعوت کنید و بابت کارش هدیه یا پول بدهید. جای این همه هدیه روی صحنه نیست. درحالی‏که در تمام جشنواره‏های مستند دنیا حدود 14 تا 15 نامزد وجود دارد و حدود 4 الی 5 نفرهم برنده وجود دارد نه بیشتر."
وی درخاتمه ابراز امیدواری کرد این انتقادها بتواند راه‏گشای مسئولین برگزار کننده‏ی جشنواره‏های آتی باشد تا نگاه عمیق‏تری به مراسم‏های افتتاحیه و اختتامیه داشته باشند.

 

منبع: خبرگزاری سینمای ایران | تاريخ: 1389/08/26
 | فهرست مطالب ابتدای صفحه | 
به گروه فيس بوک ما بپيونديد