ناصر صفاریان، دبیر هفته‌ی فیلم ۲۴، یادداشتی را به بهانه‌ی آغاز این هفته‌ی فیلم منتشر کرده است. متن این یادداشت به این شرح است:
سال ۱۳۸۵، سنگ بنای این هفته‌ی فیلم در انجمن مستندسازان گذاشته شد و تصمیم گرفتیم در دل جشنی که تنها داوران به تماشای آثارش می‌نشینند، راهی بگشاییم برای ورود تماشاگران. به ویژه که تفاوت بخش‌های جشن در این بود، و هست، که فیلم‌های بلند سینمایی، یا پیش از داوری خانه سینما به روی پرده می‌روند یا پس از آن. اما مستند‌ها، چه پیش و چه پس، راهی به نمایش عمومی ندارند.
حالا هم با مدیریت نادرست دولتی، اکران مستند در‌‌‌ همان وضعیت صفر است و تلویزیون هم درهای بسته‌اش را به روی مستند‌های ایرانی بسته نگاه داشته. با این حساب، آرزوی نمایش برای همه و دیده شدن فیلم‌ها، از آن سال تا کنون، همچنان بر دل است. و این، دلیلی بر اهمیت برگزاری هفته‌ی فیلم است و تلاشمان بر امتداد آن.
به دلیل محدودیت فضا و برگزاری هفته‌ی فیلم در‌‌‌ همان سالن کوچک خانه‌ی سینما، امسال تاکیدمان بر حضور اعضای انجمن مستندسازان، اعضای خانه‌ی سینما و دانشجویان سینماست؛ و بیش از همیشه بر این محدودیت اصرار داریم، تا شرمنده‌ی جمعیت مشتاقی که پشت در می‌ماند و به سالن راه پیدا نمی‌کند، نباشیم. اگرچه امسال تعداد قابل توجهی از آثار، پیش از این به نمایش درآمده و این از ازدحام هرساله خواهد کاست.

در همین زمینه بخوانید:
برنامه‌ی کامل هفته‌ی فیلم ۲۴
هفته‌ی فیلم ۲۴ برگزار می‌شود