دیوید والپر، بنیانگذار موسسهی والپر که نیروی پیشگام در صنعت تولید مستندهای تلویزیونی در دو دههی ابتدایی ورود تلویزیون به خانهها در آمریکا بود، چندی پیش در سن 82 سالگی در خانهاش، بورلی هیلز، درگذشت. او سالها از نارسایی قلبی و پارکینسون رنج میبرد.
والپر در دههی 50 میلادی در لوسآنجلس کارگاهی تاسیس کرد و کارگردانانی نظیر مل استوارت و جک هالی را مجبور کرد که با او کار کنند. در تمامی سالهای بعد، گروه والپر فیلمهایی نظیر: رقابت برای فضا، د- دی، مجموعهی رئیس جمهور، برنامهی ژاک کوستو، مخصوص تلویزیون و صدها برنامهی دیگر را ساخت. او و تیماش موفق به دریافت جوایز بیشماری از جشنوارههای مختلف، از جمله: 9 بار کاندید دریافت جایزهی اسکار و یکبار بردن آن برای فیلم مستند تاریخچهی هل استورم، دو جایزهی پیدبویز و صدها جایزهی دیگر.
مل استوارت دربارهی دیوید میگوید: "دیوید مستند را به هالیوود آورد. وست کوست منبع مهمی برای مستندها از سال 1959 به بعد شد و دیوید توانست خیلی از شبکهها را برای پخش این مستندها در تلویزیون متقاعد کند. استعداد اصلی او در این بود که همیشه ایدههای تازه داشت و ایدههای او شبکهها را جذب میکرد. جایی که ما تاسیس کرده بودیم، مکانی نبود که دیوید در آن رهبری کند؛ فضایی بود که هر کسی هر ایده خلاقی که داشت میتوانست با آزادی کامل به اجرا بگذارد؛ کاری که امروز نمیتوان انجام داد. ما فیلمهایمان را میساختیم و دیوید آنها را میفروخت و هیچ دخالتی نه از جانب سرمایهگذار و نه شبکهها در کار ما صورت نمیگرفت."
دیوید در راه انداختن انجمن جهانی فیلم مستند نیز بسیار نقش داشت. او در اولین جلسهی انجمن در سال 1982 شرکت کرد و در سال اول از نظر مشاوره و پشتیبانی مالی کمک بسیاری به انجمن کرد. او در سال 1988 موفق به دریافت جایزهی دستاوردهای کاری این انجمن شد.
لیندا بازل بنیانگذار انجمن جهانی فیلم مستند و رئیس قسمت پژوهش موسسهی والپر دربارهی او میگوید:"یکی از استعدادهایی که دیوید داشت این بود که غریزهاش به او میگفت که چه چیزی موفق خواهد شد. او این غریزه را دربارهی مردم هم داشت و افراد بااستعداد را تشخیص میداد."
استوارت میگوید:" او این توانایی را داشت تا سرمایهگذارها را وادار کند تا فیلمهای او را بخرند، او میتوانست رویاهایش را به آنها بفروشد. دیوید آدم خیالبافی بود اما کاری کرد که خیالاتش به واقعیت بپیوندند."
