ناآشنایی که من حتی از پیشینه ی فعالیت های او کاملاً بی اطلاع هستم (کوتاهی از من است)، در مقاله ای من را به یک بام و دو هوا بودن متهم ساخته، در حالی که من هرچه می گردم دلیلی برای گله ی او نمی یابم، جز آن که او با شتاب تنها به قاضی رفته باشد.
این را من اما برای اطلاع می نویسم، که من پس از سه ماه و اندی دوری از وطن، به مجرد ورود به تهران، سفری را در کوهستان البرز شمالی آغاز کرده، بیش از سه هفته از غوغای شهر تهران و اتفاقات رخ داده در آن تا روز مراجعتم که روز چهارشنبه ششم آبان ماه جاری باشد بی اطلاع بوده ام. نه از زمان و نحوه ی برگزاری جشنواره ی سینما حقیقت آگاه بوده ام و نه می دانستم که فیلمی از من در این جشنواره به نمایش درخواهد آمد. تعجب من اما بیشتر از آن است که چگونه سخنان این ناآشنا در آخر فرمایشاتشان که بیشتر درباره ی خودشان است به یکباره در آخر مقاله متوجه این حقیر می گردد که در طول دوران دراز فعالیتم در زمینه ی مستند به دور از غوغاسالاری های رایج کمر همت به پاسداری و اشاعه ی فرهنگ کهن سرزمین مادری خویش بسته ام.
البته به مجرد رسیدن به تهران دریافتم که سیمافیلم تهیه کننده ی "زاگرس، گاهواره تمدن کهن" این فیلم را برای نمایش در جشنواره ی سینما حقیقت شرکت داده است که من از این بابت نیز به خاطر سفر اطلاع نداشته ام. و اما در مورد جمله ی آخر نویسنده در آن مقاله درباره ی فیلم "زاگرس" و مقوله ی عنوان شده (دریا و کوه و خورشید)، به این ناآشنای نازنین پیشنهاد می کنم، در این سرزمین اهورایی که زادگاه شماست، سری به کوهستان ها، دریاها و مناطق دورافتاده ی آن بزنید و در کنار مردم سختکوش و مهربان هموطنتان با دریایی از فرهنگ ها و سنت های گوناگون به دور از غوغای شهر مدتی بیارامید و از خورشید تابان آسمان ایران و توان جسمی و روحی بگیرید تا اعصابتان آرام بگیرد.
و اما در مورد خوب و بد و کیفیت فیلم "زاگرس" و نظر نویسنده ی محترم مقاله، در این جا تنها به ذکر این گفته اکتفا می کنم که در این پنجاه سال و اندی تجربه فیلمسازی و مقوله نقادی خیل جوراجور نقادان "نقادی سخن سنج تر از زمانه" سراغ ندارم.

در همین زمینه:
حق با من است یا طیاب؟