راوی در طول ۸۰ دقیقه با تم گم شدن بازی می‌کند. به حوزه‌های مختلف و به هر جایی که دلش می‌خواهد می‌رود. حضور آدم‌های مختلف در فیلم و صحبت با آن‌ها نه درباره موضوع واحد و مشخصی بخشی از هویت همین راوی است.

پژوهشگر/کارگردان در این مستند کوشیده است علاوه بر این‌که اطلاعات لازم را برای تماشاگر خود بازگو می‌کند، با تاکید بر "نحو سینمایی" تاثیر این اطلاعات را نیز دوچندان کند.

امکانات سینمای آزاد اراک، همانند اغلب دفا‌تر شهرستان‌ها، یک دوربین هشت میلیمتری، ضبط ریلی و آپارات نمایشگر فیلم‌های هشت میلیمتری بود. عباس مودب در این باره می‌گوید: "سینمای آزاد، مکانی بود برای علاقه‌مندان به فیلمسازی ۸ میلیمتری."

نمی‌دانم چقدر این ارتباط بین ادبیات و مستندسازان و فیلمسازان شکل فعال و تاثیرگذاری دارد. به هر حال تاثیر گرفتن هم هوش و ذکاوت می‌طلبد. چه باک من اگر می‌توانم فیلم بهتری بسازم، تاثیر می‌گیرم و شاید حتی ...

سال ۱۲۲۹ خورشیدی است. سه سال از سلطنت ناصرالدین شاه قاجار می‌گذرد. نزدیک به ۹۷ درصد از مردم ایران بی‌سوادند و هفتاددرصد ده نشین. حکومت ارباب رعیتی. اغلب نیازهای این جامعه که سخت سنتی و خرافاتی است از ...