دستاورد من از تمامی سال‌هایی که به نقد فیلم مستند گذشته است، به من آموخته که در نقد و بررسی یک فیلم مستند، همواره بر دواصل توجه داشته باشم: نخست نسبت بین اثر مستند با واقعیت و دو دیگر نسبت اثر مستند با سینما.

مستندسازانی چون اسپورلاک که با داشتن نگاه رسانه محور سینمای مستند، قابلیت‌های آن‌را در حوزه‌ی نقد اجتماعی گسترش می‌دهند، خود به منظور دست یافتن به مخاطب، در دل ساختارهای سرمایه‌داری نظام پخش فیلم قرار می‌گیرند.

فرامستند موضوعی است که کمتر مستندسازی به تولید آن توجه نشان می‌دهد. فرامستند می‌تواند پشت صحنه‌ی یک مستند باشد که خود ذاتی مستندگونه باشد و یا این‌که با توجه به نمونه‌ی کار مورد بحث خود، قائم به ذات بوده و ...

مستندهای مصلحانه ما
دائما در حال نفی یکدیگریم
درباره روشنفکری ایرانی
اولین کافی شاپ زنانه در ایران

چرا گزافه‌گویی؟ این روز‌ها، در بخشی از فیلم‌های مستند و کوتاهِ ایرانی که دغدغه‌های اکران و کژخوانی‌های سینمای حرفه‌ای را ندارند، کارگردانان به راحتی آن دنیایی را که خود می‌خواهند تصویر می‌کنند  و ...