حقیقی‌ترین داستانی است که می‌توان از شهر تهران روایت کرد
گزارش نمایش و جلسه ی نقد و بررسی مستند " تهران انار ندارد"
"مسعود بخشی"کارگردان مستند سینمایی"تهران انار ندارد" گفت:"اصلی ترین هدف ام در هنگام ساخت این فیلم این بود که نه به خودم دروغ بگویم و نه به مخاطب ام. شهر تهران بیش از همه شهر ماست و ما بیش از دیگران در سرنوشت و خوب و بد آن سهیم هستیم." مستند تهران انار ندارد ساخته ی مسعود بخشی بعدازظهر روز گذشته، یکشنبه چهارم مردادماه در فرهنگسرای هنر به نمایش درآمد و پس از آن با حضور کارگردان مورد نقد و بررسی قرار گرفت. بخشی در این نشست در قالب صحبتی کوتاه عنوان کرد:"نمی دانم که این فیلم، فیلمی تلخ، طنز، حقیقی و یا طناز محسوب می شود، اما برای خود من تهران انار ندارد حقیقی ترین داستانی است که می توان از شهر تهران روایت کرد."این کارگردان در ادامه در پاسخ به سوالی که در ارتباط با تدوین این فیلم مطرح شده بود عنوان کرد:"معمولا فیلم های مستند برروی میز تدوین شکل می گیرند. این فیلم هم تا حد زیادی بر سر میز تدوین رقم خورد، اما پیش از آن هم، دارای فیلم نامه ای کامل بود."بخشی در ادامه افزود:"تدوینگر این فیلم در ابتدا معتقد بود که این فیلم بسیار شبیه مستند اون شب که باران اومد ساخته ی کامران شیردل است. خود من نیز به هنگام ساخت این فیلم در پی آن بودم که ادای دینی به کامران شیردل و فیلم او داشته باشم و به همین دلیل اول تهران انار ندارد نام آن فیلم را هم آورده ام."این کارگردان در ادامه به بحث آشفتگی تهران پرداخت و گفت:"این که چگونه بتوانیم یک موضوع درباره ی آشفتگی را به شکلی به تصویر بکشیم که آشفته نباشد، یکی از دغدغه های اساسی ما در هنگام تدوین بود."این مستندساز در ادامه به تدوین چندین باره فیلم اشاره کرد و گفت:"نسخه ی اولیه ی این فیلم در مدت زمان 90 دقیقه آماده شده بود. اما از آن جا که بیش از تایم به ریتم فیلم فکر می کردم، تدوین این فیلم به شکل چندین باره انجام شد و در نهایت نسخه نهایی فیلم با مدت زمان 68 دقیقه ارایه شد." او ادامه داد:"واقعیتی که در تدوین و به ویژه تدوین مستند وجود دارد، آن است که همواره یک تدوین نهایی وجود دارد و آن تدوین به نوعی بهترین نسخه فیلم است. شاید کارگردان هیچ گاه از نسخه ی فیلم رضایت صددرصد نداشته باشد. به همین دلیل می توان در نوبت های بعدی و با تدوین مجدد تا حدی این سطح رضایت را افزایش داد. خود من هم شاید اگر فرصت بیشتری داشتم و بیشتر برای این فیلم زمان می گذاشتم، تدوین این فیلم و در نهایت خود فیلم بهتر می شد." در بخش دیگری از این نشست و در پاسخ به پرسش تعداد متعددی از تماشاگران فیلم مبنی بر انتقاد پنهان فیلم نسبت به جنبش اصلاحات، مسعود بخشی به ذکر چند پاسخ طنزوار اکتفا کرد و در نهایت گفت:"همواره شعور بهتر از شور است و اگر شعور و شور با هم باشد، اصلاحات به شیوه بهتری صورت می گیرد."بخشی همچنین اظهار کرد:"بیشتر این فیلم دیدگاه من نسبت به تهران بوده و به عنوان کسی که قصد داشته است، فیلم بسازد، سعی کرده ام که دیدگاه های خود را در این فیلم به تصویر بکشم."وی در پایان این نشست و در پاسخ به سوالی که مبنی بر بی صدا بودن مصاحبه های فیلم مطرح شده بود عنوان کرد:"دوربینی که فارابی برای ساخت این فیلم در اختیار ما گذاشته بود، دچار مشکل بود و بسیار قدیمی بود. به همین دلیل صدای آن به قدری زیاد بود که اجازه صدابرداری هم زمان را نمی داد، به همین علت ما مجبور شدیم که تصاویر را گرفته و صداها را به وسیله یک ضبط صوت ضبط کنیم."
