خش خشِ بی‌خاوش نام مستندی است با موضوع قهرمان‌ها که مهرداد زاهدیان - بعد از یک‌سال‌ونیم تولید- تازه از کار ساخت آن فارغ شده. این مستند که به تهیه‌کنندگی جعفر صانعی مقدم و به سفارش شبکه‌ی ۴ سیما ساخته شده، قرار است یک قسمت از مجموعه‌ی ۱۳ قسمتی شبی با مستند باشد و به زودی از شبکه‌ی ۴ سیما پخش بشود.
خش خشِ بی‌خاوش اولین تجربه‌ی زاهدیان در حوزه‌ی مستند اجتماعی است و به قول خودش همین انگیزه‌ای شده که پیشنهاد تهیه‌کننده را برای پژوهش، نویسندگی فیلمنامه و کارگردانی این مستند قبول کند. اما قهرمان‌ها موضوع گسترده‌ای است که این مستندساز در توضیح آن می‌گوید: "در این مستند سعی شده که به نگاه جامعه‌ی ایرانی به پدیده‌ی قهرمانی، و اینکه قهرمان جامعه‌ی ایرانی کی هست؟ و مردم به چه کسی قهرمان می‌گویند، پرداخته شود." شاید با آوردن موضوع قهرمان‌ها قبل از هر چیز یاد قهرمان‌های ورزشی بیفتیم، اما کارگردان مستند تحسین شده‌ی میدان بی‌حصار می‌گوید: "این‌طور نبود که از ابتدا سراغ حسین رضازاده و علی دایی برویم. نگاه من در پی پاسخ به این سوال بود که آیا نقشی از اسطوره‌های تاریخی ما در جامعه‌ی ایرانی وجود دارد؟ و آیا جامعه‌ی فعلی ما می‌تواند به همان شکل قهرمان تولید کند؟ یا می‌رود یک قهرمان ورزشی آن طرف آبی یا یک ستاره‌ی سینمای هالیوود را به عنوان الگوی خودش انتخاب می‌کند؟" این مستندساز به سوال خودش این‌طور پاسخ می‌دهد که "ما همان‌طور که امروز نمی‌توانیم بناهایی مثل مسجد جامع اصفهان و میدان نقش جهان و تخت جمشید تولید کنیم، ظاهراً در ساختن قهرمان‌ها هم ناموفقیم."
قبل از ساخت این مستند، زاهدیان را به ساخت مستند‌هایی در حوزه‌ی تاریخ معاصر می‌شناسیم. او این روز‌ها ساخت سومین قسمت از سه‌گانه‌ی تاریخی‌اش را آغاز کرده. این قسمت از این سه‌گانه، به موضوع اولین صداهایی که در ایران ضبط شده می‌پردازد؛ یعنی تحقیق و مطالعه در فاصله سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۱۵ و پیدا کردن اولین گفتار‌ها یا موسیقی‌هایی که در این بازه زمانی ضبط شدند. در اولین قسمت این سه‌گانه به اولین عکس‌هایی که ایرانی‌ها گرفتند و در دومین قسمت آن به اولین فیلم‌هایی که در ایران فیلم‌برداری شده پرداخته شده است.
