یک جورهایی تصمیم گرفتم کار فیلم‌سازی را‌‌‌ رها کنم؛ ولی وقتی پیش خودم فکر کردم دیدم چرا من باید عقب‌نشینی کنم؟ عقب‌نشینی هیچ‌وقت راه خوبی برای فرار یا مقابله با مشکلات نبوده است.

همیشه شیفته‌ی چیزهای مختلفی بوده‌ام که می‌توان با فیلم انجام داد. من علاقه‌ای به ساختن فیلم‌های بی‌شمار ندارم. آنچه مورد علاقه‌ی من است، فیلم‌های ارزان و شخصی و کوتاه است.

لیکاک هیچ‌گاه رویداد‌ها را بازسازی نمی‌کند و حتی، بر طبق قواعد سینمای مستند بی‌واسطه، از برداشت دوباره‌ی یک نما نیز اجتناب می‌ورزد. به عقیده‌ی او، موضوع فقط و فقط در برداشت نخست می‌تواند حالت اصیل و واقعی‌اش را نمایش دهد و در برداشت‌های بعدی، حالتی مضحک می‌یابد.

من با پس‌زمینه‌ی مستندسازی وارد ماجرا شدم و جعفر از زاویه‌ی فیلم‌سازی داستانی و کلی هم مشترکاتی داشتیم که غیرشخصی بودند و مرتبط با فضای اجتماعی و فضای فیلم‌سازی و شرایط مشابهی که حتی ...

اگر فکر می‌کنید بعضی تصویر‌ها ممکن است آماتوری به‌نظر برسد، برخی‌اش عمدی است و برخی‌اش هم غیرعمدی. ولی کلاً اعتقاد دارم که در این جور کار‌ها، نزدیک شدن به این آدم‌ها مهم است و نه زیبایی تصویر.