به طور قطع شرکت در یک رویداد رقابتی- فرهنگی چون جشنواره ی سینما حقیقت، به معنای پذیرفتن اصول آن جشنواره است؛ اما این امر بدین معنا نیست که افراد انتقاد خود را نسبت به چند و چون اجرای قواعد و کیفیت برگزاری ابراز نکنند ...

تحریم سومین دوره جشنواره سینما حقیقت که خود یکی از امضا کنندگان بیانیه آن بودم، واکنش های زیادی به دنبال داشت. متاسفانه حقیقتی مسلم که دلیل چنین تصمیم گیری مهمی بود با موضع گیری دفاعی از سوی مرکز گسترش، طبیعتا به نقد عملکرد همان سازمان کشیده شد و داستان های بعدی را در پی آورد ...

ماه ها قبل، تعداد قابل توجهی از مستند سازان شناخته شده در نامه ای اعتراض آمیز، عدم حضورشان را درجشنواره ی سینماحقیقت اعلام کردند. در مقابل، عده ای هم بی توجه به این اعتراض، در جشنواره شرکت کردند. هرچند که بعدها، شکل برگزاری، عدم استقبال و کاهش چشمگیر نام های شاخص حاضر در جشنواره ، نشان داد گروه اول، تاثیر گذارتر عمل کرده اند.

حرف زدن درباره ی مستند "شعله های رنگارنگ"، به نمایش درآمده از تلویزیون به ویژه در این روزها، بیشتر به سخنی سیاسی شبیه است تا سینمایی. اما این مهم ترین مستندی است که در تلویزیون در روزهای اخیر به نمایش درآمده است.

در سراسر دنیا مهم ترین حامی، تولیدکننده و بهره برنده از سینمای مستند تلویزیون است. به همین دلیل بزرگ ترین گنجینه های مستند را می توان در شبکه های BBC، RTL، TF، NHK و ... یافت. اما ظاهراً مسئولان تلویزیون ایران در طول سال های متمادی علاقه ی چندانی به نمایش و استفاده از انواع تولیدات مستند ندارند ...