باید دید تا چه زمانی این برنامه، به دلیل نبود یک طرح از پیش تعیین شده و هوشمند، فرصت سوزی می کند و به جای کارآفرینی برای مستندسازهای شناخته شده، فرصت تجربه اندوزی بر فراز نگاتیوهای نوستالژیک را در اختیار افرادی قرار می دهد که گاه خود با فیلم و فیلمسازی که درباره اش مستند می سازند، بیگانه اند.

ایده ی ساخت مجموعه ی "یک فیلم، یک تجربه" توسط آقای میرکریمی مطرح شده و هدف آن پرداختن به 13 فیلم مهم و مطرح تاریخ سینمای ایران، به شکلی بود که برای دانشجویان و هنرجویان سینما جنبه ی آموزشی داشته باشد.

زمانی که سیدرضا میرکریمی برای ساخت یکی از بخش های اولین سری "یک فیلم، یک تجربه" از من دعوت به همکاری کرد برایم باورکردنی نبود که این مجموعه بتواند در این سطح و در این حجم و اندازه جریان ساز شود، خصوصاً این که دل خوشی از زمان پخش برنامه در شبکه ی چهار نداشتم و ...

جای بسی تاسف و ناباوری است که جشنواره ی کپنهاگ باخبر شد که گذرنامه ی یکی از مستندسازان برجسته ی ایرانی توقیف شده و حق خروج از ایران و شرکت در جشنواره ی بین المللی فیلم مستندی که همین هفته در کپنهاگ در حال برگزاری است از وی سلب شده است.

تهران انار ندارد، شاید حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد. حرف هایی اما آنچنان که فیلم قصد دارد، تاثیر گذار نخواهند بود؛ چرا که به شدت تکراری شده اند. حرف هایی که بیشتر به رخ کشیدن دوباره ی کم بودهای فرهنگی یک کشور است که در مقیاس روند رشد تاریخی یک شهر آن هم ابر شهر ایران روایت می شوند.