در هفتمین دوره جشنواره سینماحقیقت و در یکی از بخش‌های جنبی جشنواره، ضمن مروری بر فیلم‌های منتخب جشنواره مستند شفیلد انگلستان، سینمای مستند هند نیز به عموم مخاطبان معرفی خواهد شد. آنچه در ادامه می‌آید معرفی کوتاهی‌ست از سینمای مستند هند و جشنواره مستند شفیلد.
سینمای مستند هند
در نیمه شب تاریخی چهاردهم و پانزدهم آگوست سال ۱۹۴۷، هندوستان به استقلال رسید. سخنرانی جواهر لعل نهرو، اولین نخست وزیر هند، «میعادگاه سرنوشت»، توسط فیلمساز مستلقی به نام آمبلز جی. پاتل با دو دوربین و تجهیزات صدابرداری ضبط شد. به غیر از او، دیگر هیچ کدام از واحدهای رسمی فیلم دولت هند و دیگر فیلمسازان هندی فیلمی از این لحظه‌ی تاریخی و جشن‌های سراسری در کشور که پس از این استقلال بوجود آمد ثبت نکرده‌اند.
این اتفاق مربوط به ۶۴ سال پیش است اما امروز، هند، به جامعه‌ی مستندسازان مستقل فعال خود می‌بالد. مستندسازان هندی امروزه در مورد موضوعات متنوع از هنرهای هندی گرفته تا نگرانی‌های اجتماعی و تاریخ طبیعی از طریق خلاقیت و کار سخت و... توانسته‌اند در ژانر غیرداستانی در جهان بدرخشند.
هر چند تصاویر تاج محل، خشکسالی و فقر، و... همه آن چیزی بود که بطور سنتی و معمول از هند به نمایش در می‌آمد؛ اما حالا آن تصاویر جای خود را به فیلم‌هایی با موضوعات مسائل اجتماعی، محیطی و انسانی در هند داده است. امروزه شاهد مستندهایی با موضوعات حقوق بشر، سانسور، سیاست‌های اجتماعی، آزادی‌های فردی و هویت... از جامعه جدید مستندسازان هند هستیم که در جهان سینمای مستند می‌درخشند.
در هفتمین دوره جشنواره سینما حقیقت و در بخش چشم انداز سینمای مستند هند این مستند‌ها از سینمای مستند هند به نمایش در می‌آید: بهادر، دلاور واقعی (آدیتیا ست)، بی‌برقی (فهد مصطفی، دیپتی کاکار)، پریشانی (ایرم گوفران)، دهانانجی کولکارنی چندراگوپت (ریرو لا‌ها)، زنان با کلاه بره (فریدا پاچا)، صدای اتاق‌های قدیمی (ساندیپ رای)، کارگردان، نقاش: شری صاحب (راچا هوشینگ)، مایانگ: افسانه/ واقعیت (اوتپال بورپوجاری).
جشنواره فیلم‌های مستند شفیلد
جشنواره‌ی فیلم‌های مستند و رسانه‌های دیجیتال شفیلد، بزرگ‌ترین جشنواره‌ی فیلم‌های مستند در انگلستان و سومین جشنواره در سرتاسر جهان است و اتفاقی برجسته در صنعت فیلم سازی جهان به شمار می‌رود که هر ساله به مدت پنج روز در خردادماه در شفیلد واقع در جنوب یورک شایر در انگلستان برگزار می‌شود.
ایده برگزاری جشنواره شفیلد از آن پیتر سیمز از تلویزیون بی‌بی سی در بریستول بود که با خود اندیشید به چه دلیل انگلستان جشنواره‌ای انحصاری برای فیلم‌های مستند و مکانی که در آن مستندسازان بتوانند تولیدات خود را عرضه و در معرض نمایش بگذارند وجود ندارد؛ به خصوص که انگلستان تاریخی طولانی در تولید فیلم مستند دارد و تعدادی از بهترین مستندهای جهان از تولیدات این کشور به حساب می‌آیند.
با همین هدف جشنواره‌ی فیلم‌های مستند شفیلد در سال ۱۹۹۴ با حضور بهترین مستندسازان آمریکایی نظیر رابرت درو، ریچارد لیکاک، دی‌ای پنبیکر آغاز به کار کرد و خیلی زود به یکی از بهترین مکان‌ها برای ملاقات فیلمسازان از سراسر جهان با یکدیگر، تبادل اطلاعات میان آن‌ها، نمایش آثار، تقسیم کردن دانسته‌ها، تجارت و خرید و فروش فیلم‌ها، یافتن ارتباطات جدید و گفت‌و‌گو در مورد نوآوری‌ها و چالش‌های پیش رو در سینمای مستند تبدیل شد.
حالا هفتمین جشنواره سینماحقیقت، بخش آینه یک جشنواره: جشنواره مستند شفیلد انگلستان، میزبان تعدادی از مستندهای نمایش داده شده در این جشنواره است. پروژه استوارت هال (جان آکومفراه- انگلستان)، سلما (کیم لونگینوتو- انگلستان)، گوگل و مغز جهانی (بن لوئیس- اسپانیا)، ما شاعریم (آلکس رمزیر، دانیل لوکچزی- انگلستان) و مکن فراموش مرا (دیوید سیوکینگ- انگلستان) مستندهایی هستند که در این بخش به نمایش در می‌آیند.
***
رای ُبن مستند پیشنهاد می‌کند تا به تماشای مستندهای این دو بخش در هفتمین دوره جشنواره سینماحقیقت که طی روزهای ۱۹ تا ۲۶ آذرماه ۱۳۹۲ در سینما فلسطین و سینما سپیده شهر تهران برگزار خواهد شد، بنشینید.
در همین زمینه بخوانید:
پیشنهاد مستندبینی در جشنواره سینما حقیقت | پرونده هفتمین دوره (۴)
پیشنهاد مستندبینی در جشنواره سینما حقیقت | پرونده هفتمین دوره (۳)
پیشنهاد مستندبینی در جشنواره سینما حقیقت | پرونده هفتمین دوره (۲)
مروری بر شش دوره جشنواره سینماحقیقت | پرونده هفتمین دوره (۱)
