تنها به سوژه‌ی جذاب بسنده نکردن و تلاش برای راه دادن پتانسیل‌های موجود در اتمسفر آدم‌ها یا پدیده‌های هدف، در ساختار فیلم... الگویی‌ست که همواره به تجربیاتی قابل تامل تبدیل شده است. الگویی که فیلم را به ابزاری نه صرفاً مشاهده‌گر و نه مسیری برای جریان اطلاعات و اخبار، که پاره‌ای از خود سوژه، گره خورده در آن و برآمده از آن بدل کرده است.
سراغ سوژه... با ایده‌های بصری و روایی رفتن، مسیری‌ست سخت و دشوار... این را همه قبول داریم. اما مگر همین به چالش کشیدن و درون چالش سخت با دل و جان شیرجه زدن ذات بنیادین سینما نیست؟ بی‌دلیل هم نیست که همواره، منهای مفاهیم ارزش گذارانه، مستندهایی با این زاویه‌ی دید بدل به مستندهایی شایسته‌ی توجه شده‌اند.
دغدغه‌ی فرم هم وزن سایر دغدغه‌های فیلم‌ساز... اگر نباشد، چیزی جز خیل پرشمار مستندهایی که هر سال با بی‌حوصلگی می‌بینیم و فراموش می‌کنیم را ممکن نخواهد کرد. خون‌مردگی دقیقاً با همین دغدغه از همان دقایق آغازین، سوژه را نه مسئله‌ای تازه کشف‌شده، نه پدیده‌ای جذاب... که امری صرفاً قابل مشاهده، عرضه می‌کند و اجازه می‌دهد حساسیت بر سر چرایی و چاره‌اندیشی برای تاثیر ایجاد در جغرافیای جامعه در روند فیلم شکل بگیرد و به هدفی که فیلم‌ساز از مواجه‌اش با سوژه مد نظر داشته بیانجامد.
دقیقاً به همین دلیلِ در کلام ساده و در عمل طاقت‌فرساست؛ دلیلی که باعث می‌شود از بین چندین مستندی که در یک شب دیده‌ای این یکی دست از سر آدم برندارد و جریان پیدا کند در چالش‌های ذهنی مخاطب و مگر هر جریانی رسوبی از خود برجای نمی‌گذارد؟ پر بی‌راه نیست اگر همین رسوبات عمدتاً نادیده گرفته‌شده را هدف اصلی فیلم‌ساز بدانیم! حالا تشخیص این معیار که این فیلم، فیلم خوبی بود یا نه و شایسته‌ی دیدن چندان سخت نیست و نخواهد بود.
***
خون مُردگی با مضمونی اجتماعی، روایتی از جوانان پایین‌شهری شهر شیراز دارد که در بستری از ناهنجاری‌های اجتماعی با فرهنگ و عادات خاص، زندگی خود و دیگران را به خطر می‌اندازند و...
این مستند به کارگردانی محمد کارت، تولید سال ۹۲ به عنوان نخستین فیلم سازنده‌اش اثری است که می‌تواند مخاطب را حیرتزده نماید. مستندی که در اولین حضور جشنواره‌ای خود در بخش مسابقه چهارمین جایزه بزرگ شهید آوینی تندیس بهترین مستند اجتماعی را از آن خود کرده است. محمدکارت، کارگردان این مستند بازی در فیلم‌های‌سینمایی چون بی‌خود و بی‌جهت، چه خوبه که برگشتی و بوسیدن روی ماه را در کارنامه خود دارد.
از عوامل اصلی این فیلم می‌توان به تدوین: اسماعیل علیزاده و فرزاد براهویی‌نوری، تصویربردار: سعید کشاورزی و یعقوب جهانپور، صدابردار: اشکان فتحی، طراحی و میکس صدا: آرش قاسمی، مدیر تولید: ابراهیم اشرفی، اشاره کرد.
رای ُبن مستند پیشنهاد می‌کند تا به تماشای این مستند در هفتمین دوره جشنواره سینماحقیقت که طی روزهای ۱۹ تا ۲۶ آذرماه ۱۳۹۲ در سینما فلسطین و سینما سپیده شهر تهران برگزار خواهد شد، بنشینید.
در همین زمینه بخوانید:
پیشنهاد مستندبینی در جشنواره سینما حقیقت | پرونده هفتمین دوره (۵)
پیشنهاد مستندبینی در جشنواره سینما حقیقت | پرونده هفتمین دوره (۴)
پیشنهاد مستندبینی در جشنواره سینما حقیقت | پرونده هفتمین دوره (۳)
پیشنهاد مستندبینی در جشنواره سینما حقیقت | پرونده هفتمین دوره (۲)
مروری بر شش دوره جشنواره سینماحقیقت | پرونده هفتمین دوره (۱)
