اینجا خانه ی من است و برایم حکم مرکز جهان را دارد. صبح ها به آشپزخانه می روم و برای خودم قهوه درست می کنم (ترجیحا فرانسه و یا این روزها موکا)؛ بعد به اتاق کارم می روم، لپ تاپ را روشن می کنم و می نشینم پایش. اول ایمیل، گوگل ریدر، سایت ها، فیس بوک و ... را چک می کنم و ...

برنامه ی گفت و گو با مستندسازان ایرانی و پخش قسمت هایی از آثارشان با استقبالی بیش از انتظار روبرو شد. این میزگرد در سالن اصلی محوطه ی جنوبی دانشگاه بوگزیشی برگزار شد و ...

فعالیت صنفی در هر جامعه ای، هرگز جدا از کلیت واقعیت آن نیست. ارتباط، تاثیر و اتحاد این فعالیت با تلقی جریان های گوناگون که الگوهای مختلف توسعه را پی می گیرند، چشم پوشی ناپذیر است ...

در همه جای دنیا شبکه های تلویزیونی ملی و حتی خصوصی برنامه های مستند را پشتیبانی می کنند. اما در تلویزیون ایران که دولتی و موظف است بخشی از برنامه های خود را به مستند و فیلم های مستند اختصاص دهد این اتفاق تقریبا نمی افتد.

تلویزیون هزار و یک عیب دارد و اساساً رسانه ای سبک و حتی سخیف است، با این همه می توان تلویزیون تماشا کرد و برای تلویزیون مستندهای خوب ساخت. سینمای مستند یک گونه ندارد.