به او که نگاه کنی درمی یابی که چگونه در طول قرن ها شرافت و آبرویت را ارج نهاده یی، با سختکوشی درهم آمیخته یی و استقامت کرده یی تا خودت و زبان و هویت ات را حفظ کرده باشی.

فکر ساختن این فیلم از اواخر دهه ی 70 در من ایجاد شد، یعنی زمانی که مشغول ساخت یک مستند درباره ی استاد محمد معین بودم، با خانواده ی محترم استاد آشنا شدم و از مساعدت های فکری و معنوی این خانواده در این مسیر بهره مند شدم.

آیا اگر کسی با دوربین خود به خیابان رفت و از خشونت و سرکوب تظاهرات سیاسی مردم به وسیله نظامیان و نیروهای شبه نظامی فیلم گرفت، دیگر مستندساز نیست، یا باید به بهانه ی خبری و گزارشی بودن آن تصاویر، مستندبودن آنها را زیر سوال برد؟

راستی از میان میلیون ها آدمی در سرتاسر جهان هنگامی که آن بانوی ایرانی خیره در چشمان شان نگریست و جان سپرد، چند تن چون برخی از ما به کاستی های هنری و فنی آن تصویر اندیشیدند؟

این نامه تلاش و دعوتی است در هموار نمودن راه "سینمای مستند ایران"؛ امید است که با تعامل بیش تر معاونت سینمایی و صنوف سینمای مستند، جزئیات عملی این پیشنهادها به بحث و تبادل نظر گذاشته شود.