عجیب است؛ نیست؟ اگر کسی این روزها گذرش به مرکز گسترش سینمای مستند می‏افتد، به این بزرگواران خبر دهد که چرخ پیش از این ساخته شده است؛ آن هم خیلی سال قبل و به عنوان یکی از نخستین اختراع‏های انسان نخستین.

خانه سیاه است تنها فیلم فروغ فرخزاد، آوای برجسته‏ی شعر ایرانی است که در اوج جوانی درگذشت. فیلم نشان دهنده‏ی زندگی در یک جذام خانه است، روایت روزها و بازی‏ها، دارو و درمان‏ها، ازدواج، مسابقه‏ی‏ فوتبال، نماز خواندن. دو گفتار بیرونی با هم بده بستان دارند، یکی سراسر آگاهی بخش، دیگری بس شاعرانه.

فیلم‏سازی که راه تاویل را روی مخاطب می‏گشاید، جنگی را به تصویر می‏کشد که نه تنها دیگر مسائل اخلاقی و انسانی را القا نمی‏کند، بلکه از رسوب آن در لایه‏های اجتماعی می‏گوید که دچار آسیب شده‏اند، جنگی که زمان ندارد و ...

یک‏‏‏سال از نوشتن این یادداشت، یادداشتی برای آغاز می‌‏گذرد. حالا رای ُبن مستند یک‏ساله است. در این یک‏سال، سایت هویت خود را پیدا کرده و به گمانم بسیار زنده‏‌تر از روزهای اولیه‏ اش به‏ نظر می‌‏رسد. همچنان قرار است آهسته برویم، اما پیوسته. مانند حلزونی که از کوه فوجی بالا می‌‏رود...

فیلم مستند همه تون منو می شناسین؟ به موضوع تغییر جنسیت هنرپیشه ی تئاتر و سینما، سامان (فرزانه) ارسطو می پردازد و توانسته با نزدیک شدن و برقرار کردن ارتباطی انسانی و زیبا با سوژه، ابعاد اجتماعی و انسانی این تغییر جنسیت را نمایش دهد.